Wanneer bidden pijn doet: de helende kracht van christelijke meditatie

Soms raakt geloof aan oude pijn. Ontdek hoe christelijke meditatie je kan helpen om met zachtheid te kijken naar wat je voelt — en opnieuw rust te vinden.

Als geloof pijn oproept

Soms raakt geloof aan iets wat je liever niet meer voelt. Oud verdriet. Pijn. Spanning.
Je wilt met God leven, bidden misschien, maar wat je vroeger probeerde werkt niet meer. Zodra iemand over God begint, trekt er iets samen in je. Alsof je hart zich wil beschermen tegen woorden die ooit pijn deden.

Veel mensen herkennen dat. Geloof is dan niet alleen iets moois, maar ook iets dat oude wonden aanraakt.

Bekijk mijn video hierover


Je lichaam weet wat er gebeurd is

Je hoofd begrijpt dat je niet meer in die oude wereld leeft. Maar je lichaam weet nog wat er was. Dat is niet zwak — het is menselijk. Soms heeft je lijf beter onthouden wat pijn deed dan je geheugen zelf.

In plaats van dat weg te drukken, kun je proberen er met mildheid naar te luisteren. Dat kan in de stilte. Niet door te analyseren of te verklaren, maar door aanwezig te zijn bij wat je voelt.

“Lokaliseer het in je lijf. Adem ernaartoe. Je hoeft niets te verbeteren. Alleen aanwezig zijn bij wat er is.”

Dat is waar christelijke meditatie over gaat: leren stil te worden, te ademen, te luisteren naar wat er in je leeft. Zonder oordeel.

Christelijke meditatie als weg naar heling

In mijn eigen zoektocht leerde ik dat stilte geen afwezigheid is. Het is ruimte.
Wanneer je in stilte leert zitten bij je pijn, merk je soms iets verschuiven: een beetje lucht, een beetje rust. Niet terug naar vroeger, maar open voor heling die kan komen.

Daarom maakte ik de gids ‘Mag mijn hoofd even uit?’. Leer mediteren in 10 dagen’ met deze een eenvoudige inleiding in bidden met je adem, je lichaam en je hart.
Stap voor stap ontdek je hoe stilte een plek kan worden waar je niet vlucht voor jezelf, maar jezelf ontmoet in Gods nabijheid.

E-book cover
Footer Element
Previous
Previous

Waarom stilte soms oncomfortabel voelt – juist als je ernaar verlangt

Next
Next

Wat de leegte van mijn vakantie me leerde over geloven en loslaten